ترشیز نوین و دغدغه گذر از سنت به مدرنیته
- دسته: خبر
دیار ترشیز در طول تاریخ به خاطر داشتن باغ و بوستان و کشت و زرع دارای شهرت فراوانی بوده است. این منطقه به عنوان شربتخانه خراسان بزرگ مطرح بوده است. هنوز هم باغداری و زراعت و دامداری در ترشیز با کارکردی سنتی در تاریخ منطقه دارای جایگاهی خاص است. صنايع تبديلي و تکميلي بخش کشاورزي به دلايل گوناگون از جمله تأمين امنيت غذايي، تأمين نيازهاي عمده معيشتي جامعه، کاهش ضايعات محصولات کشاورزي، اشتغال زايي، افزايش صادرات غيرنفتي و افزايش ارزش افزوده ميتواند موتور محرکه توسعه پايدار بخش کشاورزي سه شهرستان ترشیز به حساب آيد.
یکی از استراتژیهای مهم و کلیدی دولت تدبیر و امید در بهبود معیشت و رفع مشکلات اقتصادی مردم، رهیافت اقتصاد مقاومتی و توسعه درونزاست و در این راستا بهترین و موثرترین گام در توسعه روستایی و جلوگیری از افزایش بی رویه مهاجرت به شهرها به سبب قدرت دافعه روستاها و قدرت چشم نواز مشاغل کاذب در شهرها، توسعه اشتغال و افزایش درآمدهای غیر کشاورزی در مناطق روستایی، ایجاد و توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی و صنایع روستایی با استفاده از توان داخلی و درونی است.
ايجاد صنايع تبديلي در شهرستانهای ترشیز يکي از سودمند ترين ارتباطات بين دو بخش صنعت و کشاورزي است، اين صنايع ميزان بيکاريهاي دائمي و فصلي در مناطق روستايي ترشیز را به نحوه چشمگير کاهش مي دهد توسعه صنايع تبديلي و تکميلي در بخش کشاورزي ترشیز ميتواند به فرآوري و عمل آوري مواد نباتي، حيواني و توسعه روستاها و اشتغالزایی و تولید ثروت منجر شود. پرداخت تسهيلات به فعالان بخش کشاورزي و روستائيان با سود کمترو حذف قوانين دست و پاگير ميتوانند در بهبود اشتغال پايدار و شکوفايي روستا های منطقه موثر باشد .
صنايع تبديلي از يک سو ارزش افزوده محصولات اوليه بخش را ارتقا ميدهد و از سوي ديگر محصولاتي ارايه شده به بازار با استفاده از تکنولوژي مدرن در اختيار مصرف کننده قرار ميگيرد. صنايع غذايي محرک رشد و توسعه اقتصادي است، به طوري که حتي کشورهايي که خود امکانات توليد مواد اوليه کشاورزي و دامي را ندارند با واردات مواد اوليه و فرآوري آن ها اقتصاد خود را رونق ميبخشند. ضايعات محصولات کشاورزي کشورمان حدود ۲۵-۳۰درصد برآورد ميشود که ارزش اقتصادي آن حدود ۵ ميليارد دلار است که اين ميزان ضايعات ميتواند غذاي ۲۰ ميليون نفر را تأمين کند.
براي جلوگيري از ضايعات محصولات کشاورزي، با برنامه ريزي صحيح در جهت توسعه و حمايت از صنايع تبديلي و تکميلي بخش کشاورزي اين محصولات را که در طول برداشت، حمل و نقل، انبارداري و عرضه ضايع ميشود و گاه زيانهاي جبران ناپذيري را به کشاورزان و اقتصاد کشور وارد ميکند، ميتوان به ارزش افزوده تبديل کرد که بدون ترديد بر ارتقاي توليد ملي کشور تأثيرگذاراست. علاوه بر آثار مستقيم و غيرمستقيم اين صنايع از نظر توليد و اشتغال که در بخش کشاورزي بر جاي ميگذارد موجب رشد و شکوفايي در سطح کلان اقتصاد ميشود.
بر اساس قانون برنامه پنجم توسعه حمايتاز گسترش صنايع تبديلي و تکميلي بايد به گونهاي باشد که درصد محصولات فرآوري شده تا پايان برنامه به دوبرابر افزايش يابد و زمينه کاهش ضايعات از ۳۰درصد به ۱۵درصد فراهم شود تا بتوانيم رونقي در توليد ملي ايجاد کنيم. لزوم تمرکز سياست گذاري، برنامه ريزي و توسعه صنايع تبديلي و تکميلي و غذايي در بخش کشاورزي، همچنين افزايش اعتبارات کمکهاي فني و اعتباري صنايع تبديلي و تکميلي، تامين تسهيلات سرمايه گذاري موردنياز براي تکميل طرحهاي نيمه تمام، تامين تسهيلات سرمايه در گردش واحدهاي توليدي، تسري پوشش بيمههاي جبران خسارات خشکسالي، سرمازدگي، آفت زدگي به زنجيره صنايع تبديلي و تکميلي غذايي، ارتقاي بهره وري و حمايت از بازسازي و نوسازي ظرفيت هاي توليدي در صنايع تبديلي و تکميلي و غذايي به ويژه در صنايع قند و شکر، توليد روغن ساخته شده خوراکي، صنايع شيرو فرآورده هاي لبني و کنسانتره آبميوه، و... همچنين صدور هدفمند جوازهاي تاسيس صنايع تبديلي و تکميلي و غذايي، حمايت از صادرات محصولات صنايع تبديلي و تکميلي و غذايي در راستاي افزايش صادرات غيرنفتي، مي تواند از مواردي باشد که بر چالش هاي فراروي صنايع تبديلي و تکميلي غلبه کند.
در صورت نبود صنایع تبدیلی، امکان بستهبندی مناسب و متناسب با سلیقه بازار وجود ندارد، بنابراین صدور تولیدات بهصورت فلهای و خام، ارزش افزوده محصول را بشدت کاهش داده و امکان حمل و نقل را با مشکل مواجه میکند. هر درد اجتماعي و اقتصادي در كشور ما مانند اكثر كشورهاي جهان سوّم ريشه در روستا دارد، بنابراين درمان آن را نيز بايد در روستاها جستجو كرد و تا روستا توسعه نيابد شهر توسعه نخواهد يافت، تا روستايي در رفاه مطلوب نباشد شهري در رفاه نخواهد بود.
اگر دولت زمينه هاي اشتغال پايدار و خدمات رفاهي را در روستاها فراهم مینمایید قطعاً مي توان بهمهاجرت معکوس به روستاها اميدوار شد. در جهان امروز توليد بيشتر محصولات کشاورزي به معناي افزايش توانمندي کشاورزي به حساب مي آيد، بديهي است توليد بيشتر مساوي درآمد بيشتر است که اين امر نيازمند دو عامل افزايش سطح زير کشت و افزايش عملکرد واحد سطح است.
رشد و توسعه صنايع تبديلي و تکميلي از ميزان بيکاريهاي دايمي و فصلي در مناطق روستايي مي کاهد و همچنين زمينه مناسب براي توسعه مناطق روستايي را فراهم مي کند و افزايش توليد روستايي، بهره وري، ايجاد فرصت هاي شغلي، تامين نيازهاي اساسي، پيوند با ديگربخشهاي اقتصادي و در نهايت توسعه عدالت اجتماعي را به همراه دارد. لذا اين گونه صنايع مي توانند پيش نياز استراتژي صنعتي شده وتامين کننده امنيت غذايي در پیرامونم باشند.
بازاريابي مناسب و کيفيت بسته بندي باعث فروش به موقع محصولات شده و کاهش ضايعات را به همراه دارد از طرفي خريد تضميني باعث مي شود در صورت پايين بودن قيمت بازار، محصول به ضايعات تبديل نشود .صنايع تبديلي و تکميلي، حلقه اتصال تمام بخشهاي توليدي و صنعتي کشور است و با اين حلقه اتصال مي توان مسير حرکت به سمت توسعه اقتصادي را با برنامه ريزي هاي درست هموار کرد تا از هدررفت منابع جلوگيري شود. آن دسته از صنایعی که خارج از صنایع تبدیلی هستند از نهادهای مربوطه یعنی اداره کل صنعت و معدن، معاونت برنامه ریزی استانداری و اداره کل امور اقتصادی و دارایی، پیگیریهای لازم را انجام می دهیم تا از طریق بانکهای عامل بتوانیم تسهیلات را برای آن ها دریافت کنیم.