انجیر بردسکن ، توانمند برای آغاز برندسازی در ترشیز نوین
- دسته: خبر
برند یک علامت یا نشانه تجاری برای شناسایی ساده یک کالا یا خدمات با کیفیت است. سرمایه گذاری مستقیم بر روی نشان تجاری و استمرار آن، استفاده از تکنولوژیهای مدرن و حمایتهای دولتی و خصوصی برای برندسازی یک محصول یا کالا، عوامل موثر برای ساختن یک برند معتبر و ملی و حتی جهانی است.
حمایت از تولید داخلی موضوعی است که همواره مورد تاکید مقام معظم رهبری بوده است. همه ما ناخودآگاه در زندگی درگیر برند هستیم، برندها به ما حس رضایت و آرامش میدهند و در نتیجه به آن وفادار میمانیم و حاضریم پول بیشتری برای خرید یک برند بدهیم .برندسازی نیاز به تلاش فراوان و حفظ وفاداری مشتری دارد.
با توجه به مقدمه فوق این سوال مطرح است که؛ آیا در راستای توسعه بردسکن به مقوله برندسازی در قریب چهار دهه اخیر، توجه ای شده است؟ درباره سوغات این شهرستان به کرات شنیده وخواندهایم؛ « از سوغات شهرستان بردسكن می توان به انواع گلیم ها و قالیچه های خوش نقش و نگاراشاره كرد. همچنین گیوه های دستدوز و سبدهای حصیرباف این منطقه مورد توجه گردشگران و مسافران میباشد!! بردسكن دارای محصولات باغی معروفی از جمله انار، انجیر و انگور است، كه كشمش و خشكبار این منطقه از شهرت بسزایی برخوردار است. زعفران و زیره نیز جزو سوغات مهم این شهرستان به شمار میروند.»
به نظر شما در دهه های اخیر در باره کدام یک از کالاها و محصولات فوق برندسازی شده است؟ برندسازی نیازمند سرمایه گذاری مستقیم، حمایتهای دولتی و خصوصی و استفاده از تکنولوژیهای مدرن دارد. آیا در سند توسعه این شهرستان راهکارهای برای برندسازی پیشبینی شده است؟ بار دیگر پاراگراف مربوط به سوغات بردسکن را مطالعه کنید، آیا هم اکنون میتوان در نقطهای از شهرستان اقلامی نظیر؛ گیوه دستدوز و سبد حصیری تهیه کرد؟ این سوال بدان خاطر است که متذکر شویم که باید در یک آمایش علمی توانمندی های بردسکن درحوزه سوغات شناسایی شود. این حرکت مقدمه برندسازی در امر سوغات است.
در سایر حوزهها هم باید ابتدا اقدام به شناسایی اقلام و کالاها و محصولات نمود. همه از همت برخی از اهالی آبادی های بردسکن برای تولید حلوا مغزی اطلاع داریم. همه می دانیم در فصل برداشت انار، بحث تهیه رب انار به طور گسترده مطرح است. همه از میزان اقبال مردم به آبغوره و شیره انگور و کشمش و مویز اطلاع داریم. چرا این همه محصول دارای نام تجاری و نشان خاص نیستند؟ چرا در این راستا اقدام به برندسازی نکردیم؟ سیاستورزان در این دهه ها به چکار مشغول بودند؟ آیا فراموش کردهاند ترشیز نوین لایق بهترینهاست؟
در میان سوغاتی های بردسکن، انجیر جایگاهی خاص دارد. از انجیر بردسکن به عنوان خاویار فقرا هم یاد میکنند. برای تبلیغ این محصول پربرکت چه کرده ایم؟ این نقطه از ترشیز عزیز دارای سه رقم انجیر شامل سبز، شربتی (سیاه) و زرد پیازی است، در این میان، انجیر سبز شهرتی خاص دارد. انجیرستان های بردسکن قریب 200 هکتار وسعت دارد. دو روستای ابراهیم آباد و باب الحکم دارای بیشترین تعداد باغات انجیر است. برابر اعلام مراجع رسمی از کل تولید قریب 80 درصد به صورت تازهخوری به بازار داخل و خارج استان صادر میشود. بیست درصد باقیمانده نیز خشک شده و به بازار عرضه میشود.
کیفیت انجیر بردسکن مثال زدنی است. بردسکن به خاطر انجیر مقوی و دلچسب شهره منطقه، استان و میادین تره و بار تهران است. انجیرستانهای بردسکن رتبه یک استان را دارا میباشند. دقت نظر باغداران در عدم استفاده از کود شیمیایی باعث تولید محصولی ارگانیک و با کیفیت شده است. این امتیاز ویژه میتوان محور تعریف برندی خاص برای انجیر بردسکن و فرآورده های آن باشد. توجه به صنایع بسته بندی در امر معرفی و صادرات و درآمدزایی این محصول مهم است.
بد نیست بدانید بسیاری از کشورهای پیرامون ایران اسلامی خواهان خشکبار هستند در این میان انجیر خشک جایگاهی خاص دارد. بازار چین خواهان انجیرخشک با کیفیت در بستهبندی شکیل و استاندارد میباشد. در این رابطه چه کردیم؟ برگزاری جشن انجیر و شناسایی جایگاه انجیر در فرهنگ عامه کمکی خوب برای مقوله برندسازی است. انجیر از جمله میوه های بهشتی است که قرآن کریم به آن اشاره کرده است. در طب سنتی جایگاهی خاص دارد. اهالی بردسکن خاطرات خوشی از مربا، شیره و حتی پودر انجیر دارند.
در حال حاضر ارزش ریالی انجیر تولیدی شهرستان بالغ بر ۷ میلیارد ریال تخمین زده میشود. در صورت دقت نظر در امر بستهبندی و فرآوری انجیر میتوان ارزش حاصل را چند برابر نمود. یادمان باشد بسته بندی هنر و علم آماده سازی مواد غذایی برای انبار کردن و در نهایت فروش است. بسته بندی باید تا حد امکان ساده و ارزان باشد، ضمن اینکه اهداف اولیه یعنی خاصیت حفاظتی و جذابیت را نیز دارا باشد. برند انجیر سبز بردسکن توان حضور درخشان در بازارهای داخلی و خارجی را دارا میباشد.
فراموش نکنیم انجیر بردسکن توان اشتغالزایی بالایی دارد. برداشت محصول انجیر از تیرماه، آغاز و تا آذرماه تا وقتی که سردی هوا به درختان آسیبی وارد نکند، ادامه خواهد دارد. باتوجه به اين که حداقل در ۳۰ چين اين محصول برداشت ميشود، براي هرهکتارهزار نفر روز اشتغال زايي ميشود. کافی است صنایع کوچکی در راستای تهیه؛ مربا، کمپوت، مارمالاد و ... در منطقه ایجاد شود. حتی میتوان با کمک مراکز آموزش عالی حلقه های دانش و صنعت با محوریت انجیر را بنیان نهاد.
این حلقه در امر؛ همگرایی بین صنعت و دانش، ایجاد ستادهای توسعه فناوری، حمایت از شرکتهای دانشبنیان و نقش آفرینان حوزه فناوری در بخش کشاورزی، هماهنگی نوآوران و تولیدکنندگان و همسو شدن آنها موثر خواهد بود. در هر حلقه میتوان پذیرای حدود 20 عضو بود. این اعضاء شامل؛ باغدار، تولید کننده محصول حاصل از انجیر، فناور، سردخانهدار، صادرکننده و افراد مرتبط با تولید، نگهداری و فروش محصول در کنار محققان دانشگاه و کارشناسان مربوطه هستند.
عدم توجه به توانمندی های منطقه در رابطه با برندسازی برای محصول انجیر و فرآورده های مربوط به آن نمونه کوچکی از غفلت های ما برای عمران و آبادانی بردسکن است. حفظ انجیرستان هایمان یک ضرورت انکارناپذیر است. باید در نگهداری باغات انجیر و تداوم دقت نظر در عدم استفاده از مواد شیمیایی بیش از پیش دقت کرد. این دقت خاص را باید تبلیغ کرد.
توجه به این میوه قرآنی باعث خیر و برکت است. بایسته است نهادهای مربوطه به دغدغه های باغداران توجه خاصی داشته باشند. برندسازی را باید به کلیه محصولات و کالاهای بردسکن تعمیم داد.
برای دریافت فایل روزنامه کلیک نمایید